Od lewej: Krystian Kukuczka, Gabriela Staszkiewicz, prof. Karol Daniel Kadłubiec i Remigiusz Jankowski

Prof. Karol Daniel Kadłubiec z Nagrodą Miasta Cieszyna w dziedzinie kultury

Dziś w Teatrze im. A. Mickiewicza odbył się koncert z okazji 103. Rocznicy Powołania Rady Narodowej Księstwa Cieszyńskiego. W trakcie wydarzenia tradycyjnie wręczono Nagrodę Miasta Cieszyna za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury. Tegorocznym laureatem tego wyróżnienia został prof. Karol Daniel Kadłubiec.

Uroczystość rozpoczęła się przemówieniem Burmistrz Miasta Cieszyna Gabrieli Staszkiewicz, która nawiązała swymi słowami do niezwykle ważnego wydarzenia w historii naszego miasta - powstania Rady Narodowej Księstwa Cieszyńskiego w 1918 roku. Laureat odebrał nagrodę z rąk Remigiusza Jankowskiego, Przewodniczącego Rady Miejskiej Cieszyna, a także Krystiana Kukuczki, Wiceprzewodniczącego Rady Miejskiej Cieszyna.

W muzyczną podróż tego wyjątkowego wieczoru zabrała nas Orkiestra Kameralna Artis pod batutą Jean Claude'a Hauptmanna, która dała - jak zwykle zresztą - wspaniały koncert, czego dowodem był fakt, że na życzenie publiczności grupa dwukrotnie zagrała na bis. W repertuarze zespołu znalazły się utwory polskiej muzyki filmowej (W. Kilar, A. Kurylewicz, W. Kazanecki) oraz klasyki polskiej piosenki (Z. Wodecki, A. Osiecka). Wieczór poprowadził Szymon Brandys, dziennikarz znany m.in. z Radia Katowice oraz Głosu - Gazety Polaków w Republice Czeskiej.

Profesor Karol Daniel Kadłubiec (ur. 22 lipca 1937 w Karpętnej) to polski etnograf i historyk literatury z Zaolzia, badacz kultury, folkloru i języka Śląska Cieszyńskiego. Ukończył polskie liceum w Czeskim Cieszynie, po czym w 1955 roku rozpoczął studia slawistyczne na Uniwersytecie Karola w Pradze. Dyplom magisterski uzyskał w 1960 roku za rozprawę poświęconą bajkom śląskim. W Pradze doktoryzował się pod opieką naukową prof. Karela Horálka w 1968 roku. Następnie w 1973 roku uzyskał tytuł kandydata nauk, a w latach 1978 (na Uniwersytecie Warszawskim) oraz 1988 (Uniwersytet Karola w Pradze) habilitował się. W 1994 roku uzyskał tytuł profesora. Pracował w Katedrze Języków Obcych Instytutu Pedagogicznego ostrawskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej (od 1991 Uniwersytet Ostrawski) od 1964 roku, później na Uniwersytecie Karola, od 1991 roku był kierownikiem Zakładu Badań Etnikum Polskiego Uniwersytetu Ostrawskiego z siedzibą w Czeskim Cieszynie. W latach 1990-1992 był kierownikiem Katedry Polonistyki i Folklorystyki, która powstała z jego inicjatywy. W tej instytucji w roku 2002 przeszedł na emeryturę, jednak w 2007 roku powrócił do niej jako visiting profesor, a następnie profesor emeritus. W 1991 roku wraz z prof. Ireną Bukowską-Floreńską, Haliną Rusek i Alojzym Kopoczkiem organizował kierunek etnologiczny w cieszyńskiej filii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W latach 1995-2005 kierował Zakładem Folklorstyki Ogólnej i Stosowanej. Kierował także Radą Programową Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”. Aż do emerytury kierował Zakładem Antropologii i Folklorystyki w Katedrze Pedagogiki, Psychologii i Antropologii Wydziału Humanistyczno-Społecznego Akademii Techniczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej. Z jego inicjatywy w 2013 roku w Ustroniu otwarta została letnia Wolna Szkoła Nauk Filozoficznych i Społecznych im. prof. Jana Szczepańskiego. Jego zasługi dla kultywowania języka polskiego są ogromne. Jest autorem kilku książek i setek artykułów opisujących polszczyznę zaolziańską, jej historię i teraźniejszość. Pielęgnuje folklor swojej małej ojczyzny, w której – jak pisał – „Problem etniczności, a zatem języka, kultury i świadomości urastał do wielkości egzystencjalnej”. Upowszechnia polszczyznę w środowisku Polaków na Zaolziu, dba o jej zachowanie i nauczanie, także jako wieloletni wykładowca uniwersytecki. Jest osobą powszechnie znaną na Zaolziu, cieszy się tam powszechnym zaufaniem i szacunkiem.