Bogdan Ścibut laureatem prestiżowej nagrody

      Burmistrz Miasta Cieszyna Ryszard Macura informuje, że zastępca burmistrza Bogdan Ścibut został laureatem nagrody im. Danuty Siedzikówny „Inki” za rok 2015.

      Nagrodę przyznaje Zarząd Fundacji Armii Krajowej w Londynie oraz Kapituła Honorowa Nagrody. Ustanowiono ją dla osób (lub podmiotów), które szczególnie przyczyniają się do przywracania pamięci o uczestnikach drugiej konspiracji niepodległościowej – „Żołnierzach Wyklętych” - nie będąc zawodowo lub statutowo związanymi z tą tematyką.

      Danuta Siedzikówna ps. \"Inka\" urodziła się 3 września 1928 r. we wsi Guszczewina k. Narewki, pow. Bielsk Podlaski. Jej ojciec Wacław Siedzik w 1940 r. został aresztowany przez NKWD
|n|i wywieziony do kopalni złota na Syberii. Po wybuchu wojny pomiędzy Związkiem Radzieckim i hitlerowską III Rzeszą (czerwiec 1941 r.) został zwolniony z obozu. Po wstąpieniu do armii gen. Andersa znalazł się w Teheranie (Iran), gdzie sprawował funkcję komendanta obozu dla polskich uchodźców cywilnych. Zmarł przed końcem wojny. Matka „Inki” Eugenia Siedzik działała w konspiracji niepodległościowej. W 1942 r. została aresztowana przez Niemców; po okrutnym, połączonym z torturami śledztwie, w połowie 1943 r. została rozstrzelana.

      Danuta wstąpiła w szeregi Armii Krajowej (ośrodek Hajnówka-Białowieża) w grudniu 1943 r. i przyjęła pseudonim „Inka\". Zaprzysiężona jako żołnierz AK została również jej siostra Wiesława. Praca konspiracyjna była bardzo trudna, zagrożeniem byli Niemcy, współpracujący z nimi „aktywiści\" białoruscy oraz osoby związane z wrogą wobec Polski i Polaków partyzantką sowiecką. Siedzikówna pełniła funkcję łączniczki; przeszła ogólne przeszkolenie wojskowe i ukończyła kursy sanitarne. W lipcu 1944 r. teren powiatu Bielsk Podlaski został zajęty przez Armię Sowiecką. Oddziały AK atakujące Niemców i wspierające wojska rosyjskie w ramach akcji „Burza”, były przez władze sowieckie rozbrajane, a ich żołnierze wywożeni do obozów w głębi ZSRR. Przybyłe jednostki NKWD aresztowały wszystkie osoby podejrzane o zaangażowanie w struktury Polskiego Państwa Podziemnego.

      „Inka” została aresztowana w maju 1945 r., jednak w trakcie przewożenia konwój zaatakował oddział partyzancki. Ince udało się zbiec do lasu, potem trafiła do oddziału 5 Wileńskiej Brygady AK pod dowództwem Zygmunta Szendzielarza \"Łupaszki\". We wrześniu 1945 \"Łupaszko\" rozformował oddział na zimę. Danka pod fałszywym nazwiskiem rozpoczęła naukę w gimnazjum. UB aresztowało przez pomyłkę siostrę „Inki”, po zwolnieniu była śledzona. „Inka” ponownie jako sanitariuszka powróciła do lasu, tym razem do 1 szwadronu Brygady działającym na terenie Borów Tucholskich. 13 lipca 1946 r. Inka wysłana została po zakup leków i opatrunków dla oddziału do Gdańska, gdzie została aresztowana przez oddział SB. Pomimo tego, że udział „Inki” w oddziale ograniczał się do zadań sanitariuszki została skazana na śmierć przez rozstrzelanie. Prezydent KRN Bierut nie skorzystał z prawa łaski. Wyrok wykonano 28 sierpnia 1946 w Gdańsku, choć „Inka” miała zaledwie 18 lat.

      Wręczenie Nagrody im. Danuty Siedzikówny „Inki” nastąpi podczas organizowanego przez Oddział Instytutu Pamięci Narodowej w Krakowie i Stowarzyszenie Passionart Koncertu Galowego “W hołdzie Żołnierzom Wyklętym”, dnia 28 lutego o godz. 19.00 w Audytorium Maximum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.

RK